Steeds meer mensen worden wilsonbekwaam in onze maatschappij, bijv. door dementie. Zodra zorgverleners geconfronteerd worden met een wilsonbekwame patiënt neemt de complexiteit van de situatie toe. Want wat gebeurt er met de rechten van een patiënt op dat moment?
Niet enkel de zorgverleners en de patiënt zijn dan betrokken partij, maar ook de vertegenwoordiger van de patiënt en zijn eventuele andere naasten. Wie zal nu beslissingen moeten nemen over de medische zorgen van de patiënt? En op welke manier moet dit gebeuren?
Chronologisch dient zo’n situatie benaderd te worden vanuit drie verschillende en opeenvolgende fasen om de rechten van een patiënt te vrijwaren :
• In een eerste fase rijst de vraag naar de wils(on)bekwaamheid van de patiënt. Door wie en hoe dat zal dat beoordeeld worden? Enkel een wilsonbekwame patiënt wordt vertegenwoordigd. Een patiënt die nog wilsbekwaam is, beslist steeds zelf.
• In een tweede fase, en eenmaal vaststaat dat de patiënt wilsonbekwaam is, moet de bevoegde vertegenwoordiger aangewezen worden. Het is niet aan de zorgverleners om beslissingen te nemen voor de patiënt, maar een vertegenwoordiger zal de patiëntenrechten uitoefenen.
• In een derde en laatste fase moet uitgemaakt worden hoe die vertegenwoordiger precies moet beslissen. Dit zal in de eerste plaats zijn op basis van wat de patiënt zelf gewild zou hebben.
Kort samengevat :
- Titel : Wettelijke vertegenwoordiging van de rechten van een patient
- Expert : Prof. Christophe Lemmens
- Permanente vorming : 2 punten OVB
- Geen saaie webinar of Powerpoint maar Rich Media E-learning met video’s, foto’s, animaties, interactief én met professionele voice-over.
|
